кадыртылме

1. прич. от кадыртылаш.

2. в знач. сущ. искривление. Но тӱрлӧ кадыртылме да тайныштме ваштареш чынже денак моткоч пеҥгыдын шога. «Ончыко». На самом деле он настойчиво борется против разных искривлений и отклонений.